...

منِ فراری از خرید، دیروز رفته بودم یه پاساژ خرید کنم. بیشتر از ۱۰ مانتو و شومیز پرو کردم، هدیه خریدم و یه وسیله واجب برای خودم.

اولین مغازه‌ای که برای خرید هدیه رفتم، مستقیم رفتم پیش فروشنده و گفتم میخوام برای دوستم هدیه بخرم و این رنج قیمت میخوام هزینه کنم و میخوام ببینم از فلان قضیه چیا دارید. نمیدونم چی تو ذهنشون می‌گذشت واقعا. ولی اجناس سه برابر قیمت نشون میدادن یا جنسی که قیمت بود واقعا بد بود و آدم روش نمیشد هدیه بده. مشکل من هم پول نداشتن نبود. واقعا نمی‌خواستم برای اون دوستم بیشتر هزینه کنم!

فکر کن اولین مغازه یه طوری فروشنده باهام حرف میزد که حس میکردم فقیرم! اومدم بیرون و چند جای دیگه هم رفتم و رنج رو گفتم و گفتن ندارن و آخر سر هم اولین مغازه‌ای که رنج رو داشت اجناسش رو چک کردم و خرید کردم و زدم بیرون.

چیزی که امروز به ذهنم اومد و دوست داشتم اینجا درباره‌اش بنویسم قضیه برنده. این ماجرای برند مثل اینکه ما رو قرار نیست رها کنه. هر جنسی بخوای بخری. توش تعداد شمارایی برند وجود داره و توی بازار یا برند پیدا میکنی که گرونه، یا فیکِ برند که تابلوئه فیکه!

بعد من اگه نخوام چنین هزینه غیرمنطقی بدم واسه برندی که قرار نیست چیزی بهم اضافه کنه، بعضی فروشنده‌ها طوری برخورد میکنن انگاری فقیرم. موضوع انتخابه، نمی‌خوام پولم رو غیرمنطقی هزینه کنم.

جالبه که بعضی آدم‌ها هم انقدر پیگیر و دنبال‌کننده برندهای مطرحن که با یه نگاه به سر و وضعت عیارت رو میفهمن و با توجه به قیمت لباسات باهات صحبت می‌کنن.

حالا اگه نه برند بخوای، نه فیک، دنبال یه جنس با کیفیت معقول و قیمت معقول باشی باید کلی بگردی.