...

دیروز سر سوتی‌هایی که من می‌دادم سر اون جلسه، خیلی خندیدیم. بعد شب چیزی توی لینکدین دیدم که پشمام ریخت‌. واقعا باانگیزه کار کردن تو این اوضاع نشدنیه. فقط با یه نیمچه امیدی که هی تحلیل میره ادامه می‌دم. و نمی‌دونم یک ماه بعد چی انتظارم رو میکشه. بعضی وقتا میگم خوش به حال بقیه که فقط کار کردن براشون مهمه نه جاش، ولی نمی‌دونم واقعا اینطور هست یا نه!

اولش اینجا خیلی هیجان‌انگیز بود. همه خوشحال و امیدوار بودن ولی الان واقعا نمیدونم مایی که تلاش می‌کنیم حذف نشیم تصمیم درستی می‌گیریم یا اونایی که رها می‌کنن و می‌رن!