...
دیروز پریروز این ویدیو رو دیده بودم.فروغ داره درباره شرح حال دادن از خود و درباره شعرش میگه. من هیچ‌وقت جرات رفتن سمت شعر رو نداشتم که دلیلش بماند پیش خودم. این صدا رو که گوش دادم حسرت پخته‌ای توی دلم حس کردم. حرف‌هاش به دلم نشست. چه بالغانه و پخته بودن حرف‌هاش.
امروز داشتم فکر می‌کردم چقدر جهان‌بینیم نسبت یه یک‌سال گذشته تغییر کرده، حتی اندک. از اینکه جهان‌بینیم روز به روز داره تغییر می‌کنه خوشحالم.
و مورد آخر اینکه من این جمله رو خیلی شنیده بودم از آدم‌هایی که الآن میگم مطلقا هیچ درکی از حرفی که می‌زدن نداشتن و برای همین جمله رو برای من تبدیل به کلیشه‌ای بی‌محتوا کرده بودن. مضمون جمله اینه که انسان در ارتباط زنده است یا انسان در ارتباطه که روانش شکل می‌گیره و اینها. الان نمی‌خوام از اونچه که فکر می‌کنم بگم. فقط اینکه من به شدت موافقم که اتمسفر ارتباطی‌ای که درش حضور داری یا انتخاب کردی که حضور داشته باشی. تاثیرات بسیار زیادی روی تو می‌ذاره. من فکر می‌کنم و البته که امیدوارم چرخه رو شکونده باشم یا حداقل در حال شکوندنش باشم.
