سلام... اسمت چیه؟ ... با من دوست میشی؟!!!

بازم نمیدونم این چه حکمتیه که آدما وقتی یه وبلاگ می‌سازن از اول توش پست‌های خوب خوب می‌نویسن، پست‌های زیاد و متنوع و این حرفا... ولی هیچ کسی وجود نداره تا این پست‌ها رو بخونه. بعد از یه مدتی هم که کم کم وبلاگشون شروع به خونده شدن کرد، کسی نمیره اون پست قدیمی خوب‌ها رو بخونه! یا اگه هم میره میخونه نظری ندارن معمولا! اصلا شاید همه وبلاگ‌ها اینطور نباشنا. ولی من دلم میخواد اینطور بهش نگاه کنم که اکثرا اینطورن ؛)

آخه اوایل شروع یه وبلاگ شیرین تره! آدم پر انرژی تره، بیشتر وقت میذاره، کمتر بی اعصاب میشه... خیلی خوبهههه...