یه پادکست باحال پیدا کردم اسمش اینه:
"But Why: a podcast for curious kids"
پادکست انگلیسیه و برای بچهها. اینجوریه که بچهها سوالاشون رو میپرسن و اینا میرن پیش متخصصا و سوال بچهها رو میپرسن و اونا هم خیلی حرفهای جواب میدن.
من الان که دارم این پستو مینویسم کلا پنج اپیزود گوش دادم و بینهایت خوشم اومد.
اومدم بنویسم با اینکه برای بچههاس و معمولا بچههای زیر ۱۰-۱۱ سوال میکنن، ولی چنان جوابهایی داده میشه که اگه من بچه بودم و این اطلاعات رو بدست می آوردم قطعا زندگی بهتری میداشتم. همینطور که الان دارم کلی درس زندگی میگیرم از پادکست!!!
سوالهایی هم که علمی نیستن جالبترن به نظرم. مثلا امروز سوال اصلی این بود که چرا بعضی کلمهها بد هستن؟ و کلی سوال در این باره... و حقیقتا جوابشون خیلی جالب بود. و نگاهی که داشتن. کاملا این رو موضوع عادی میدونستن که آدما از کلمات بد و فحش استفاده کنن همینطور بچه ها. تازه اینکه یه بچه از یه بد ورد استفاده میکنه نشونه کنجکاویشه.
یا حتی معمولا بچه هایی که از بد ورد ها توی حرفاشون استفاده میکنن از نظر زبانی قویترن و دانش زبانی بیشتری دارن و باهوشترن.
یا اینکه وقتی به بچه بگی این کلمه مال چه مکان ها و فضاهایی نیست کاملا متوجه میشه و استفاده نمیکنه.
بعد جالبتر اینکه معمولا آدما از بد ورد ها به عنوان یه ابزار قوی استفاده میکنن واسه بیان احساساتشون. یا واسه اینکه نشون بدن چقدر بامزهان.
و اینکه اگه یه آدم برای اینکه نشون بده بامزهس از بد ورد زیاد استفاده میکنه در نقطه مقابل این امکان هست که بیشتر از بقیه خارج از کنترل بشه.
بعد مهم هم این بود که با استفاده از بد وردها احساس ناامنی نکنی و به بقیه احساس بدی در مورد خودشون ندی. تو این حالت مجازی از بد وردها استفاده کنی.
حتی یکی پرسیده بود چرا middle finger بده؟ دانشمنده هم بعد از اینکه توضیح داد تو همه فرهنگا بد نیست و به فرهنگ ربط داره، خیلی عادی معنی middle finger رو گفت و توضیح داد چرا بده.
حالا همه اینا رو مقایسه کن با فرهنگ خودمون :| البته اینو میدونم و توی پادکست هم بارها گفت که طرز نگاه به بد وردها خانواده با خانواده فرق داره. ولی همین خانواده ما طوری جلو برد مارو که من دیگه تو سن بیست و اندی هردفعه یه کلمه میدیدم یا میشنیدم که بد بود و مثبت ۱۸ باید سرچ میکردم بفهمم یعنی چی!