حمایت داشتن چجوریه؟ ساپورت همه جانبه داشتن چطور؟
حداقل توی یک سال گذشته این عبارت ها و مشابه هاش رو زیاد از آدمهای سرکار شنیدم که بهم گفتن حمایتم میکنن. ساپورت همه جورشون رو دارم...
یا حتی حمایت و ساپورت درخواست کردم و بهم بی هیچ مکثی گفتن همه جوره ساپورتم میکنن.
اما همیشه یه جای کار می لنگیده!
من وقتی فهمیدم در کلام ساپورت دارم، انرژی گرفتم و به خودم مطمئن شدم و رفتم که یه کاری رو که به ساپورت نیاز داشتم انجام بدم و نشده. رفتم و هی گیر کردم و هی برگشتم و با انرژی بیشتر دوباره رفتم و هی نشده و ...
بعد با خودم فکر کردم من که ساپورت فلانی و فلانی رو دارم. خودم هم که انرژیم رو جمع کردم و گذاشتم پای کار. پس چرا نشده؟ پس چرا کار جلو نمیره؟ بعد برگشتم و از خودم پرسیدم اصلا ساپورت کردن چجوریه؟ ساپورت داشتن چجوریه؟ نکنه من فقط به یه عبارت پوچ دل بستم؟
بدی ماجرا هم این بوده که خب من تا حالا تو عمرم حمایتی و ساپورتی از آدم های امن و نزدیکم نگرفته بودم که بدونم خب اوکی حمایت شدن یا حمایت گرفتن یعنی این. پس من اگه این رفتار رو از همکارم نمیگیرم یعنی حمایت نمیکنه. نقطه معیاری برای سنجیدن ماجرا نداشتم. و خب میدونی حداقل توی کار آدما حررررررف زیاد میزنن. عمله که مهمه و تشخیص عملی که خروجیش رفتاریه نه فیزیکی یه مقدار سخته.
اگه هم بخوای به طرف بگی من توی فلان موقعیت به حمایت تو نباز داشتم و با فلان رفتارت حمایت نکردی و برای همین فلان موضوع خوب پیش نرفت باید قبلش نشسته باشی کل ماجرا رو مرور و هضم کرده باشی که حداقل واسه من که کار رو سرم ریخته نشدنی بوده معمولا و نهایتا یه چشم سومی از بیرون ماجرا رو دیده و بهم گفته چی شده...
حالا الان دوباره دارم میشونم که تو ساپورت فلانی رو داری. پس توی فلان مسیر تردید نکن و میتونی فلان طور رفتار کنی و خیالت راحت باشه که فلانی پشتته. و من حالا نشستم دارم به این فکر میکنم حمایت کردن و حمایت داشتن یعنی چی... که اگه من فلان کار رو کردم و فلان چیز پیش نرفت تا چه حد میتونم برم یقه حمایت کننده رو بگیرم که تو پس چرا حرفی نمیزنی، کاری نمیکنی و فلان...
پ ن: رفتم یه سری به پست پارسال زدم و خب :))))
