چرا من وقتی جاهایی میرم که اتفاقا دوستشون دارم اینجوری میشم؟ خجالت زده میشم؟ همش پابینو نگاه میکنم؟ زود فرار میکنم؟ آخرشم بغض میکنم؟
چرا من ناز باکلاس بلد نیستم بکنم؟؟
چرا هی فکر میکنم اینجور جاها مال من نیست؟
چرا اصلا؟
چرا من به این نقطه رسیدم که چنین فکری درباره خودم بکنم؟ چنین حسی نسبت به خودم داشته باشم؟
من که با اونا فرقی نداشتم؟ منم بالقوه‌ام این بود؟ نبود؟
اصلا این چه فکراییه من میکنم؟
یه همکارم داریم که هر وقت شوخی میکنه به من میگه (شاید دوستانه میگه، شاید تذکر میده، شایدم دوباره با شوخی میگه) که داره شوخی میکنه :|
در صورتی که من میفهمم شوخی کرده. ولی نمیدونم چه مرگمه که یه کاری میکنم که اون هی میخنده و هی جدی میگه که شوخی کرده :|
دفعه بعدی با مشت میکوبم تو کلّش :|||
جالبه که هروقت یه مشکلی بین ما پیش میاد بلافاصله بعدش برامون مهمونِ طولانی مدت میاد :))
از خونه به محل کار پناه می‌بری...
از محل کار به خونه...
چرا اینطوری شد؟
یعنی تو فقط داری تو فاصله‌ی بین این دوتا زندگی میکنی؟
داشتم فکر می‌کردم که من چققققثدر شیفته‌ی دوستی‌های عمیقم ولی خودم نه تنها آدم عمیقی نیستم بلکه پوچ و توخالی‌ام.
چرا من چندساله دارم جوری زندگی میکنم (مردگی) که انگار قرار نیست چیزی یادم بمونه؟ انگار قرار نیست زندگی‌کنم؟ انگار قرار نیست خاطره جمع کنم؟ یا خوش بگذره؟ اصن بگذره؟؟
خدایا من می‌دونم تو هستی. چون اگه نبودی هییییچ امیدی نمی‌موند برام. چطوری درک کنم بودنت رو. کنارم بودنت رو. کنارم هستی؟ چطور ببینمت؟ خدایا دلم می‌خواد تنها امیدم باشی. دلم می‌خواد با تمام وجود درک و لمست کنم. درک و لمس... جایزه نه. همین که بفهممت. خدایا دلم می‌خواد بتونم با تمام وجود بت اعتماد کنم. با تمام وجود بت توکل کنم. بت تکیه کنم. با تمام وجود محبتت رو جذب کنم. نمیخوام هیچ هدف دیگه‌ای جز تو داشته باشم.
اصلا لیاقت دارم؟ کمکم میکنی؟ راه چیه؟ میگی؟ دستمو می‌گیری؟ می‌بینی منو؟
فیلم مرثیه‌ای بر یک رویا۱، فیلمی برای له شدن و فرو رفتن در خود و له شدن بیشتر...
آدمایی که اعتیاد دارن خیلی گناه دارن... هیچکدوم خودشون تباهی رو انتخاب نکردن.
1 Requiem for a dream
یه سوال از اونایی که فیلم اکس‌ماشینا رو دیدن...
اوایل فیلم، همونجایی که تازه سازنده ربات و صاحب شرکت توی فیلم میاد، سبزه عیدو دیدین روی طاقچه‌اش؟؟ :|
