...
يكشنبه, ۲۴ اسفند ۱۳۹۹، ۰۱:۴۴ ق.ظ
دوباره منم و ماجرای تصمیم‌گیری و عذاب کشیدن‌هام...
به سرم زد برم ببینم پارسال و چند ماه پیش که دو تا موقعیت تصمیم‌گیری داشتم و تصمیمم رو گرفتم و الان هم ازشون پشیمون نیستم چه گلی به سرم گرفته بودم. دیدم توی موقعیت تصمیم‌گیری تابستون از قبل هم تصمیمم مشخص بود و شرایط رو که دیدم تصمیمم تغییری نکرد.
اما برای موقعیت پارسال قضیه از این قرار بود که نظرم از قبل مشخص بود ولی تراپیست مزخرفم اصرار می‌کرد که تصمیم دیگه‌ای بگیرم :| و من در نهایت تصمیم اولیه‌ام رو گرفتم ولی انقدر دیگه محکم و فکر شده و تحقیق شده تصمیمم رو گرفتم، که نه تنها مو لای درزش نمی‌رفت بلکه هنوزم می‌تونم با استدلال‌های محکم و با پشتوانه از تصمیمم دفاع کنم.
این لینک‌ها رو می‌ذارم به یادگار و برای مرور خودم (در آینده). اگه شما هم تونستید چیزی سر در بیارید می‌تونید بخونید!
پ ن : اون بین هم به یه پست رمزی برخوردم که دیدم حالا بعد از یک سال و نیم میشه رمزش رو برداشت :دی [لینک]
من لینک‌های این پست رو خوندم و از اون چیزی که مد نظرت بود سر در نیاوردم :)) ولی تردیدی که توی اون پست‌ها بود برای من خیلی ملموس بود. مخصوصا لینکِ چهارمِ موقعیتِ دوم باعث شد فکر کنم برای من چقدر زیاد پیش اومده که بعد از کلی کلنجار رفتن با خودم تصمیم گرفتم اصلا کاری نکنم و چقدر از این «کاری‌نکردن» آرامش گرفتم ://
البته من در مورد خودم و در اون موارد خاص می‌دونم چرا اون اتفاق افتاد. که مثلا چرا با این‌که می‌دونستم با احتسابِ احتمالِ وقوعِ پیشامدهای خوب و بد، پذیرش ریسک اون ماجرا معقول بوده ولی بازم انجامش ندادم. فکر می‌کنم یه سری اتفاقا خیلی راحت می‌تونن جرئت ما رو کم کنن اگر روی خودمون کار نکنیم.