«و ما می‌بازیم تا فشارهای دیگران برای برنده شدن‌مان را ناکام بگذاریم. خودمان را شکست می‌دهیم تا با ناکام گذاشتن آرزوی آنها تنبیه‌شان کنیم. و این داستان غریب احساس‌های سرکوب شده‌ی آدم‌هایی است که هیچ‌وقت همان‌طور که هستند دیده و شنیده نشده‌اند.»
پ ن : بیان دقیقی بود از سال‌های بسیاری از زندگی من... بعدش؟ تموم نشد... من مُردم.
یه جاییش رو درست متوجه نشدم، اگه می‌بازی که آرزو و فشارشون برای برنده شدنت نقش بر آب بشه، آیا برای دل خودت هم می‌جنگی تا با پیروز شدنت، اونایی که نمی‌خواستن موفقیتت رو تو این لحظه ببینن رو هم شکست بدی؟
صادق بخوام باشم، جسارته البته اما فقط سوال پرسیدی و من متوجه نشدم کجاش توضیح بود؟ :)
ببین اصلاً منظور من این نبود برای یکی دیگه، دلی بجنگیا! منظورم این بود برای دل خودت بجنگ (دقیقاً همین لفظو گفتم) یعنی برای خواستهٔ خودت بجنگ!
علت این‌که «سخت متوجه شدی، سخت هم جواب دادی، منم سخت نفهمیدم چی گفتی» همین بود که از ابتدا منظور من رو متوجه نشدی :)) دقیق‌تر بخون رفیق ;)
چه تن دادن به خواست دیگران، چه عکسش عمل کردن
در هر دو حالت من خودم رو نزیسته‌ام!