...
یه کم درباره خودم و وبلاگ بگم!
فکر می‌کنم تو این وبلاگ تنها جایی که مستقیما از خودم گفتم توی «درباره من» باشه.
اولا ممکنه یه سری پست ببینید که رمز دارن. من این رو حق همه می‌دونم که رمز رو از من بپرسن. دلیل رمز گذاشتن، هر دفعه ممکنه یه چیزی باشه. ولی در کل واسه مخفی کردن نیست وگرنه تو وبلاگ نمی‌ذاشتم! داشتم می‌گفتم همه این حق رو دارن رمز بپرسن. اگر زمانی باشه که نخوام رمز بدم به اون طرف میگم و شاید دلیلش رو هم بگم. پس تیک ایت ایزی.
یه موضوع دیگه هم که نگفتم و خواستم بگم درباره کامنت‌هاست. به نظر من هیچ آدمی توی هیچ مدیومی وظیفه نداره به همه کامنت‌ها جواب بده. من هم نه توقع دارم به همه کامنت‌هام جواب داده بشه و نه این توقع رو از خودم دارم که بخوام به همه کامنت‌ها جواب بدم. و به نظرم این کار بر خلاف نظر بعضیا اصلا بی‌احترامی نیست. کلا نمی‌فهمم چه اصراریه که به یه سری موضوعات، چیزای بی ربط بچسبونی! یا قاعده‌های مسخره واسه اینجور فضاها تولید کنی. مثل تعارف! مثل این که توقع داشته باشی همه کامنت‌های اینستا رو لایک و ریپلای کنی یا چه می‌دونم ری‌اکشن به استوری رو لایک کنی!! چه معنی میده آخه! مهم اینه که نظر رو بخونی. و به اون نظر گوش بدی. مثل اینه که داری با دوستت صحبت می‌کنی بعد اونم نظرشو میگه و تو هم گوش میدی. حالا ممکنه درباره نظرش نظر خاصی نداشته باشی تا اضافه کنی، در عین حال که ممکنه نظری داشته باشی و بگی.
