چنان این هفته پربار بود که خودم هم نای فکر کردن به حجم پرباریش رو ندارم!
جمعه, ۱۳ مهر ۱۳۹۷، ۱۲:۰۷ ق.ظ
انگار کن توی یه ظرف دبه مانند شیشه‌ای هستی با حجمی پنج برابر حجم خودت که توش پر از مایعی لزج و کمی غلیظ و سفید و تاره! سایه‌های تاری از بیرون می‌بینی. صداهای مبهمشونو می‌شنوی یا بعضی وقتا میان به دیواره‌ی شیشه‌ات ضربه می‌زنن. و تو فقط می‌تونی با هر اکشن اونا فقط تلاش سختی برای دست و پا زدن بکنی!
این مایع لزج و دست و پاگیر سعی می‌کنه ناامیدت کنه. صداهای ناامیدکننده هم می‌شنوی و واضح‌ترن. ولی تو یه امیدی ته ته چشمات داری که دنیا فقط و فقط این شیشه نیست!
همین.
