:/

خرید کردن برای من مثل جون کندن می‌مونه. دقیقا جون کندن. به معنی واقعی کلمه! اینقدر که به زور انجامش میدم و همیشه هم در حد رفع نیازه.

و امروز بعد از مدّت‌ها، تاکید می‌کنم مدّت‌ها، و در حالی که تمام ذخایر لباسیم دقیقا ته کشیده بودن رفتم خرید. اصلاح می‌کنم رفتم جون بکنم :|

و جون کندم و الان راهی خونه‌ام.

و دارم حسرت اون جلیقه سبز جیر رو می‌خورم که دل‌دل کردم و نخردیم! اٌف بر من... اُف بر من... حتی پرُوِش هم نکردم!!! و این در حالیه که وقتی می‌خواستم قیمتشو بپرسم فکر می‌کردم الان یه عدد بالای صد و پنجاه، دویست می‌شنوم ولی سی و ‌پنج تومن بود!!! سی و پنج!!! واقعا اُف بر من! یا حتی اِف :|

و خب می‌دونم چه مرگم بود. مغازه‌هه زیادی هنری بود و من خجالت می‌کشیدم. و فروشنده‌ها هم جالب نبودن :/

خیلی خوشگل بود جلیقه‌هه... خیلییییی... خیلی ^_^

پ‌ن : جدیدا چقدر همه چیزام سبز شدن؟ چرا؟