...

در حالی چهاردهم میشه که کلی کارِ نکرده مونده رو دستم.

چرا تعطیلات اینطوره واقعا؟

چی شد که اینطور شد؟

بگذریم...

ولی در کل چندتا نتیجه مثبت داشت برام.

یکی داداشه بود که رفت گوشه قلبم یه جای اساسی گرفت.

یکی اینکه خودمو دیدم. خوب ندیدم ولی یه کم دیدم! و خودم در روابط. نگاه بدی نبود.

چند مورد که در حد آرزو طور برام بزرگ شده بودن محقق شدن.

و چند مورد اعصاب خوردی خوره وار رشد کردن که دیگه باید از ریشه قطعشون کرد.

هی هم مصمم تر میشم به رفتن. باید جدیش کنم. من مرد عملم. و مردِ شدن. آدمی که نشدن توی کارش نیست.

یه جاهایی هم دلم میخواست تموم شه همه چیز از فرط خستگی روحی و دیدن یه چیزایی!

یه جاهایی هم احساس قدرت کردم و دلم به حال منِ قبل مخصوصا سالهای قبل حوالی عید سوخت.

و...

 در کل کم وقت گذاشتم برای خودم. در واقع نذاشتم.