...

واسه همینه که هیچ‌وقت دلم نمی‌خواد شبا زودتر از بقیه بخوابم... چون هیچچچ کس رعایت که نمی‌کنه هیچی، اولش هم که آدمو بیدار می‌کنن طلبکارن! و منم ناخودآگاه بین عالم خواب و بیداری اولین احساسم نسبت به خواب بودنم از خستگی و بیدار شدنم توسط بقیه، احساس گناه کردنه! و از این احساس گناه کردن حالم به هم می‌خوره چون من هییییییییییچ کار اشتباهی نکردم با خواب بودنم!!! مثل همین الان که از فرط خستگی غش کرده بودم رو تختم و خواب بودم و حتی همه‌ی چراغای اتاق‌‌هم روشن بودن و با سر و صدای مثثثثثثلا محبت آمیز و شوخش از خواب بیدار شدم در حالی که اومده تو اتاق و داره داااااد می‌زنه و مثثثثلا شوخی می‌کنه!!!!!! و خب احساس گناه کردم! و وانمود کردم که خواب نبودم! و از خودم حالم به هم می‌خوره که باید واسه از فرط خستگی خوابیدن هم احساس گناه کنم!!!! و حتی گریه هم می‌کنم الان!!! و دارم به قرار سه‌شنبه‌های آخر ماهم با خودم فکر می‌کنم...

چرا بعضی آدما هیچ‌وقت بزرگ نمیشن؟؟؟